Home   Wat doen wij?   Activiteiten  Projecten  Media  Contact 

Activiteiten

2023-09-16 World Cleanup Day 2023

Veerslag: Adrie van Rijsbergen

Om 08:00 stap ik op de fiets richting Gilze om de wereld een beetje schoner te maken.

Als ik op de bestemming aankom, zitten de eerste al aan de koffie.

De knijpers, afvalzakken en ultragrote kniptangen voor het snoeiwerk liggen al klaar.

We gaan vandaag zwerfafval opruimen en woekerplanten terugsnoeien.  Zo krijgen automobilisten weer zicht op de weg en op eventuele herten en reeën  die over willen steken.

Maar eerst koffie en thee. Als iedereen (bijna) binnen is: Buurtvereniging Raakeind, Chaamseweg Schoon, Asielzoekers van het AZC en de Groene Brigade van de NLGR worden de taken verdeeld.

Het buitengebied van zuidwest Gilze wordt vandaag weer een stukje schoner & mooier.

Er wordt een ploeg met een busje weggebracht om van ver weg de weg terug te vinden. Als omgekeerd Hans en Grietje worden de kruimels, achtergelaten zwerfafval, opgeruimd, een schone straat achterlatend. Andere nemen de golfkar.

Weer andere gaan met de fiets de alles overwoekerende Amerikaanse vogelkers een kopje kleiner te maken.

Rond 10:30 is iedereen weer terug. De Appelflappen gebracht namens de gemeente worden lekker opgepeuzeld, samen met koffie, thee en limonade voor de kleine gasten.

In het Engels en met handen en voeten wordt gekletst en de asielzoekers maken kennis met Brabantse worstenbroodjes, die in het Engels ook zo lijken te (h)eten…. Sommige spreken ook al een aardig mondje Nederlands.  

Na al het lekkers volgt een tweede rondje schoonmaak. Je ogen doen zeer van al dat schoons (of zijn het de zonnestralen).

Rond 12:00 gaan we richting gebouw 45 van het AZC om af te sluiten met de lunch.

Eerst nog even de groepsfoto. Die moet een keertje over want een paar verdwaalde gasten sluiten later aan.

De frietjes met kip en salade (met heerlijke dressing) en frisse limonade laten zich goed smaken.

Al etend en kletsend kijken we terug op een mooi evenement!

De foto’s spreken voor zich:

KLIK HIER




NLGR: Wandeling met Gids: Ommetje Leemkuilen: Zondag 6 Augustus: Verslag : Eugenie de Weert 

 Op een zondag die dreigde in het water te vallen trokken we, uitgedost in regenkleding, ten velden….voor de NLGR-wandeling “Ommetje Leemkuilen” met organisator Adrie van Rijsbergen en onze Natuurgids Mari Verkade (IVN, Natuur Educatie).

Terwijl het eerder die ochtend met bakken uit de hemel kwam, vertrokken we droog. 

Onderweg werd er gezellig gekletst en ook geluisterd naar de leerzame info van de gids.

De wandeling begon langs de oude steenfabriek en de afgegraven leemgrond, waar de route z’n naam aan dankt, de zogenaamde Leemkuilen. Duidelijk te zien in het landschap aan de strak afgebakende laag liggende grond, een aanzienlijk hoogteverschil. In de groep hoorde ik al vertellen dat één van deze ‘leemkuilen’ vroeger werd gebruikt als ijsbaan in de winter.


De route gaat verder over de meest charmante paden en lanen en onderweg vertelde Mari allerlei info over het landschap beheer en allerlei weetjes van de natuur. Zo werden we gewezen op ‘takkenrillen’; netjes verzameld snoeihout wat langs de paden ligt. Deze worden op die manier overgroeid door braam- en andere struiken waar egeltjes onder kunnen overwinteren en kleine vogeltjes in kunnen nestelen. En ik maar denken; het is er neergelegd om -terug te geven aan de natuur-, dat is het natuurlijk ook. Maar dat het dan eerst nog jaren gebruikt wordt door allerlei diertjes, had ik nog niet zo in de gaten.

Even later stopt onze gids weer, bij een gedeeltelijk ‘afgebladerde’ beuk. Niet door open vuur, verteld Mari, maar door zonlicht….aan de andere kant van de pad is waarschijnlijk wat gekapt of gesnoeid waardoor een deel van de stam in de felle zon komt te staan en deze dan verschroeid. Maar de natuur zou de natuur niet zijn, als het zichzelf niet probeert te herstellen. Als je

goed kijkt zie je onder de beschadigde dat de boom de wond alweer sluit met nieuw hout. Deze beuk overleeft het wel.

Dat is anders voor een boom even verderop. Daar pronkt een mooie honingzwam hoog op een dode boom. Paddenstoelen of zwammen op een boom? Dat betekent 100% dat deze boom dood is.

We steken de Langenbergseweg over en vervolgen de wandeling langs het waterwingebied Gilze. De gids wijst naar een bosje met de zwarte den. Bij deze dennen kun je zien hoe oud hij is door te tellen van tak-naar-tak. Elk jaar vormt hij takken op 1 hoogte en een jaar later weer op de volgende hoogte, zit er een korter stuk tussen de takken….dan had ie even een slechtere groei. Mari draagt een tas vol verrassingen waar hij zo nu en dan wat uit tevoorschijn tovert ter illustratie. Hij laat een dwarsdoornede van een, nog niet rijpe, dennenappel zien met de zaden nog binnenin.

Hij had ook veel info over zijn favoriete vogel, de (groene) specht. Vertelde hoe deze vogels zó goed kunnen horen dat ze een rups in een boom kan horen knagen. Iets daarboven maakt de specht een gat, en schiet er zijn superlange tong met aan het einde een harpoen op z’n nietsvermoedende prooi. Gids Mari haalt zelfs zo’n tong van een specht uit z’n tas. Dit maakt het verhaal nog boeiender.

Dat spechten ook jonge vogeltjes uit nestkastjes roven door het gat groter te hakken, hoorde ik met verbazing aan. Kijk daar!, wat een toeval….daar hangt een kastje, duidelijk geroofd door een specht.

Een hoop kennis van de natuur rijker kwamen we droog weer terug bij het startpunt de Hooikar. Een geslaagde wandeling en een mooie route, en dát gewoon in eigen gemeente. Dankjewel NLGR voor de organisatie en IVN-gids Mari voor de leerzame aanvulling.

Voor nog meer foto's: Klik hier.

Aanvulling NLGR: de eerstvolgende georganiseerde wandeling is op de eerste zondag van November: zondag 5 November. Dan zullen we Ommetje  Klein Heike gaan lopen.

© Hermens Concept. Creation. Motion.