NLGR in de media

Tijdens de vele gesprekken tussen Guus van Roozendaal, Groene Brigade (NLGR) en Jan Ophof (Franshof) werd er besloten om met goedkeuring van De Leystromen er een bijenvriendelijke tuin van te maken. Een en ander zou zonder hoge kosten gerealiseerd moeten worden. “Natuur in de Wijk” (Orbis) heeft bijv. alle struiken en zaaigoed ter beschikking gesteld. Ook de nestkastjes en het bijenhotel zijn door Natuur in de Wijk geleverd.

Gelukkig heeft de Groene Brigade vrijwilligers die wilden helpen.

Er werd begonnen met de hekken van de nog te bouwen appartementen op de juiste plaats te zetten. Doordat er nogal wat gesloopt was bij Hapers was er een gebrek aan vogelnesten ontstaan. Er werden op deskundige wijze kastjes geplaatst voor diverse soorten. 

Halverwege wisselde de microfoon van eigenaar en gids José vertelde wat we zoal op de Marker Wadden konden zien, ondersteund door mooie platen en dikke boeken. Mede-regelaar Peter vertelde nog wat ons te wachten stond, over de boot en koffie met gebak, we kregen er steeds meer zin in.

Penningmeester Sylvia dacht ook aan de kleintjes, en deelde allerlei lekkernijen uit. Behalve het ontbreken van het flesje limonade voelde het als een waar schoolreisje.

Rond 09:00 uur kwamen we aan bij de aanlegsteiger. Waar de bus te parkeren? Ervaringsdeskundige Peter (hij was er onlangs nog geweest met wandelaars van de NWGR) bood uitkomst.

De snelle boot Blue Amigo had plaats gemaakt voor de iets langzamere MS Waddenzee, gelukkig wel gelegen aan dezelfde aanlegsteiger.

We wandelden naar de boot, en iedereen zocht een mooi plekje uit. Chauffeur Flip en zijn bus bleven de gehele dag bij ons, de bus bleef achter met de slippers en chips voor de terugreis.

Chauffeur Flip ging met ons mee op de boot. Even later bevond hij zich bij het grote stuur van onze boot de MS Waddenzee, met klein museumpje in het vooronder.

Rond 10:15 uur kwamen we aan op de Marker Wadden, en wandelden een klein stukje naar het restaurant.

We genoten van de koffie met appelgebak (met of zonder slagroom). 

Daarna konden we kiezen voor gids Felix gespecialiseerd in vogels of gids José die van alles weet over insecten en planten. Enkelen kiezen ervoor zonder gids het eiland te verkennen. 

Ecologische verbindingszones
EVZ’s verbinden natuurgebieden met elkaar. Dit is belangrijk om het voortbestaan van soorten te garanderen. Wanneer natuurgebieden onvoldoende met elkaar verbonden zijn ontstaan geïsoleerde populaties van bijvoorbeeld boomkikkers. Isolatie leidt uiteindelijk tot uitsterven van de soort op deze plek. Binnen de ecologische verbindingszone liggen enkele kleinere natuurgebiedjes (stapstenen) met een omvang tussen 4.000 m2 en 50.000 m2. Hierdoor kunnen dieren zich makkelijker en veiliger verplaatsen. En ze vinden in de EVZ voedsel en nestgelegenheid. Dat is goed voor het totaal aan planten en dieren (de biodiversiteit). De EVZ is niet alleen nuttig voor boomkikkers maar ook voor insecten, vogels en zoogdieren.

De boomkikker (Hyla arborea)
De boomkikker stelt hoge eisen aan zijn leefomgeving en daar is bij de inrichting van de EVZ rekening mee gehouden. Met zijn felgroene kleur, relatief grote ogen en een lengte van slechts 4-5 cm heeft de boomkikker een hoog aaibaarheidsgehalte. Hij is een zeldzaam beestje in Nederland en komt alleen voor in de zuidelijke provincies en in de Achterhoek. Om te gedijen moet zijn leefgebied bestaan uit droge en natte plekken. Er is vegetatie nodig met gras, bomen en struiken met veel bloemen en vruchten. Dan zitten er namelijk veel insecten. De boomkikker is koudbloedig en moet kunnen schuilen en zonnen. Want voordat de boomkikker op insecten gaat jagen moet hij eerst opwarmen.